Η διαχείριση μίας ήττας είναι πάντοτε δύσκολη, ειδικά όταν χάνεται η 2η ευκαιρία της χρονιάς να «κλειδώσει» η παραμονή. Η πρώτη ήταν με τον Βόλο. Παρ’ όλα αυτά κακές βραδιές πάντα υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν.
Όταν κάποιος παίζει την επιβίωσή του ή θα… λιποθυμήσει από το άγχος ή θα βγει αποφασισμένος με το «μαχαίρι στα δόντια». Η Λαμία έκανε το δεύτερο και έριξε στα σχοινιά τον… ανυποψίαστο ΠΑΣ Γιάννινα. Σειρά των Ηπειρωτών να κάνουν σε δύο Σάββατα ό,τι έκανε η Λαμία προχθές και να νικήσουν τον ΟΦΗ για να κάνουν το πρώτο αποφασιστικό βήμα για την παραμονή τους.
Υπάρχουν μπροστά μας 4 ματς που ο ΠΑΣ Γιάννινα θα παίζει τη δική του επιβίωση με τους αδιάφορους και θα θέλει εκείνος περισσότερο τη νίκη. Και υπάρχουν και άλλα 2 ματς στα οποία Ιωνικός και Λεβαδειακός θα «σφάζονται» για τη δική τους επιβίωση. Προφανώς όταν έχεις συναίσθηση του τι διακυβεύεται στα παιχνίδια αυτά, μπαίνεις και τα παίζεις όλα για όλα, αλλά με λογική, πλάνο και σχέδιο, όχι στα κουτουρού και όχι με πανικό.
Ειλικρινά θέλουμε να ξεχάσουμε αυτό το «κουτουρού» που είδαμε στην Λαμία. Αρχικά είδαμε μία ομάδα που δεν είχε υποψιαστεί που πήγαινε, δεν είχε καθαρό μυαλό και συγκέντρωση και στη συνέχεια μία ομάδα που δεν είχε plan B να αντιδράσει και απλά γέμιζε μπάλες μέσα στην περιοχή, παίζοντας κάποια στιγμή με 5 προωθημένους, τους Εραμούσπε, Μπάλαν, Λέο, Ροσέρο και Παμλίδη.
Εξυπακούεται, όμως, ότι θα δώσουμε το ελαφρυντικό των απουσιών, γιατί αυτό που συμβαίνει από το β’ ημίχρονο με τον ΠΑΟΚ και μετά, καταδεικνύει που εδράζεται το πρόβλημα που προέκυψε.
Ας τα πάρουμε ένα-ένα. Βάθος πάγκου στον ΠΑΣ υπάρχει, αλλά υπό την εξής έννοια. Μπορεί να λείψει ένας βασικός για 1-2 αγωνιστικές και να καμουφλαριστεί η απουσία του. Αλλά το να λείψουν 3 ή 4 βασικοί για 1 μήνα, ε συγνώμη ούτε ο Μουρίνιο δεν μπορεί να το διαχειριστεί αυτό.
Ο ΠΑΣ άλλαξε εικόνα στον Β’ γύρο για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Βρέθηκε μία ενδεκάδα που ο ρόλος του καθενός «κούμπωνε» τέλεια με τα χαρακτηριστικά του. Για παράδειγμα, ο Καραχάλιος μόνος του προ Μουντιάλ, ήταν απλά ένας παίκτης που έτρεχε απελπιστικά μόνος του. Ο δε Τζίνο επίσης μόνος δεν μπορεί να φτιάξει μία τέλεια λειτουργία με τον Λιάσο ή τον Μπιλμπάο. Καραχάλιος-Τζίνο πάνε «πακέτο», τέλος.
Δεύτερο παράδειγμα. Ο Παντελάκης δεν είναι απλά ένας παίκτης με εμπειρία και οντότητα δίπλα στον Εραμούσπε, είναι κι ένας παίκτης που κατεβάζει καλύτερα την μπάλα και έχει πιο πετυχημένες 40άρες μπαλιές. Όπως επίσης είναι κι ένας παίκτης που μπορεί να σκοράρει σε στατικές φάσεις. Ο Μπακαδήμας, ok, μπορεί να τον καλύψει αμυντικά για 1-2 ματς, αλλά δεν μπορεί να δώσει όλα τα υπόλοιπα, ούτε είναι έτοιμος να βγάλει μισό πρωτάθλημα, χωρίς να έχει μεγάλη εμπειρία.
Άλλο παράδειγμα, ο Τζίμας μπορεί να κάνει 2-3 καλές ενέργειες σ’ ένα παιχνίδι και για 15-20 λεπτά θα φανεί τέλειο αυτό που κάνει. Αλλά ο Παμλίδης έχει διάρκεια, δίνει αλληλοκαλύψεις, βοηθάει αμυντικά και είναι σαφώς πιο χρήσιμος τακτικά.
Όταν, λοιπόν, αυτοί οι βασικοί παίκτες, συν τον Σόρια στο προχθεσινό παιχνίδι, είναι εκτός αγώνων ταυτόχρονα, είναι λογικό να μην μπορούν να βρεθούν ισάξιες λύσεις από τη μία μέρα στην άλλη. Αν ήταν Αύγουστος, ίσως ο προπονητής να προλάβαινε να δώσει φιλικά και να δοκιμάσει. Τώρα βάζει τον κάθε αναπληρωματικό στην αντίστοιχη θέση και ο Θεός βοηθός…
Για να το πούμε και αλλιώς, αν η ομάδα είχε την εικόνα που έδειξε με Βόλο, Άρη και Λαμία, αλλά παίζοντας με τη βασική της ενδεκάδα, εκεί όντως θα μιλούσαμε για χοντρό πρόβλημα και πιθανόν για μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Όμως τώρα πρέπει να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, ελπίζοντας ότι οι τραυματίες θα επιστρέψουν στην προτέρα κατάσταση και ότι δεν θα τους επηρεάσει η απραξία.
Πάμε και στην ατομική κριτική μιας κάκιστης εμφάνισης:
Παναγιώτης Τσιντώτας: Στα γκολ έχει μερίδιο ευθύνης. Ειδικά στο πρώτο, ίσως να βιάστηκε να γονατίσει και προέκυψαν μετά δύο αποκρούσεις που ουσιαστικά δεν αποσοβήθηκε το γκολ. Έκεν 4 κλεψίματα και 3 επεμβάσεις.
Σταύρος Πήλιος: Ο ΠΑΣ γέμιζε την περιοχή με 4-5 παίκτες, μπας και κάποιος κάνει καμιά κεφαλιά και ο Σταύρος πέταγε τις σέντρες απευθείας άουτ. Δεν μπορεί να ξέχασε την μπάλα, μάλλον αγχώθηκε υπερβολικά. Είχε 3/7 γεμίσματα, 5 λάθη, 2 κλεψίματα, 2 επεμβάσεις, έκανε 2 φάουλ και κέρδισε 3.
Άχμαντ Μορέιρα: Έχει δημιουργήσει τις καλύτερες προϋποθέσεις στην ευκαιρία του, σουτάρει ανενόχλητος και κάνει ένα κάκιστο τελείωμα. Ήταν η μοναδική ουσιαστικά στιγμή που δικαιολόγησε την παρουσία του. Είχε 3 τελικές, 1/7 γεμίσματα, 5 λάθη, 2 κλεψίματα και 2 κερδισμένα φάουλ.
Ροντρίγκο Εραμούσπε: Πάνω από 20 λεπτά εγκαταστάθηκε μόνιμα στην επίθεση, αλλά δεν μπόρεσε ούτε αυτός ούτε κάποιος από τους συμπαίκτες του να πάρει κάποια απειλητική κεφαλιά. Είχε 1/2 γεμίσματα, 5 προωθητικές πάσες και 2 λάθη.
Παναγιώτης Τζίμας: Πήρε κάποιες ενέργειες στην αρχή, κέρδισε τα καθιερωμένα φάουλ και μετά χάθηκε. Έδωσε 2 προωθητικές πάσες, έκανε 4 λάθη, 2 κλεψίματα, παραχώρησε 2 φάουλ και κέρδισε 2.
Άγγελος Τσάβος: Ουσιαστικά ήταν το ντεμπούτο του νεαρού δεξιού μπακ, που δεν πιέστηκε και ιδιαίτερα, αφού η Λαμία πέτυχε νωρίς το γκολ και απλά διαχειριζόταν το ματς, ενώ μετά την αποβολή του Ντε Βινσέντι γύρισε στο 1/3 του γηπέδου. Έδωσε 5 προωθητικές πάσες και έκανε 2 λάθη.
Ντααν Ριένστρα: Δεν κατάφερε να προσφέρει ούτε ανασταλτικά ούτε δημιουργικά. Έκανε 2 λάθη, 2 κλεψίματα και παραχώρησε 2 φάουλ.
Φεντερίκο Τζίνο: Προσπάθησε, έκανε ό,τι μπορούσε, αλλά έμοιαζε πολύ μόνος στο α’ ημίχρονο, αλλά και στην επανάληψη δεν είχε ουσιαστικά κάποιον ιδιαίτερο ρόλο, αφού το δημιουργικό το ανέλαβε ο Μπιλμπάο. Ανασταλτικά δεν χρειαζόταν κάτι ιδιαίτερο, αφού η Λαμία δεν ρίσκαρε καθόλου. Πιστώνεται, πάντως, την κερδισμένη αποβολή του Ντε Βινσέντι. Είχε 3 τελικές, 0/4 γεμίσματα, 5 προωθητικές πάσες, 3 κλεψίματα, 2 λάθη και κέρδισε 2 φάουλ.
Μάκης Μπακαδήμας: Ξεκίνησε το ματς με λάθος που αρχικά δεν κόστισε γιατί πρόλαβε και έσωσε ο Εραμούσπε, άθελά του κόντραρε η μπάλα πάνω του στο πρώτο γκολ και από εκεί και πέρα δεν παίζει με την ίδια συγκέντρωση που μας έχει συνηθίσει. Έδωσε 3 προωθητικές πάσες, έκανε 2 κλεψίματα, 2 λάθη και κέρδισε 2 φάουλ.
Άγγελος Λιάσος: Δεν μπήκε καθόλου στο κλίμα του παιχνιδιού και δεν βοήθησε ιδιαίτερα. Κέρδισε 2 φάουλ.
Κλόντιου Μπάλαν: Πρέπει να είναι το πρώτο ματς που δεν κάνει την παραμικρή ευκαιρία στο παιχνίδι. Είναι ο παίκτης της μίας στιγμής που δυστυχώς δεν την είχε ούτε αυτή. Έδωσε 2 προωθητικές πάσες και έκανε 3 λάθη.
Αλλαγές:
Ίκερ Μπιλμπάο: Κουβάλησε την μπάλα στο β’ ημίχρονο, βοήθησε να αυξηθεί η κατοχή μπάλας σε ποσοστά άνω του 60%, τη μοίρασε αριστερά και δεξιά, αλλά τα δικά του γεμίσματα ήταν όλα άστοχα. Είχε 0/6 γεμίσματα, 9 προωθητικές πάσες, παραχώρησε 2 φάουλ και κέρδισε 4.
Κέβιν Ροσέρο: Είχε μία από τις τρεις μεγάλες ευκαιρίες του ΠΑΣ Γιάννινα (σ.σ. τις άλλες δύο οι Μορέιρα και Λέο), αλλά τη σπατάλησε.
Λέο Μπατίστ: Τρομερό σουτ στη δική του χαμένη ευκαιρία, αλλά πάνω στον Γκαραβέλη η μπάλα.
Αλέξανδρος Λώλης: Είχε μια καλή στιγμή, αλλά το δικό του σουτ βρήκε στα σώματα. Όχι κάτι άλλο αξιόλογο.
Γιώργος Παμλίδης: Ένα αναγνωριστικό 15λεπτο μετά από 1 μήνα απουσίας. Δεν μπορεί να κριθεί για κάτι περισσότερο.
Προπονητής
Θανάσης Στάικος: Η ομάδα δεν ήταν προετοιμασμένη για «πόλεμο», αυτό είναι το ένα δεδομένο. Το άλλο είναι ότι δεν υπήρχε σχέδιο επιστροφής στο ματς, αλλά έγιναν βεβιασμένες κινήσεις, χωρίς ψύχραιμη προσέγγιση. Παρ’ όλα αυτά θα μπορούσε να δικαιωθεί με τους 5 επιθετικούς, αν οι Μορέιρα, Ροσέρο και Λέο δεν σπαταλούσαν τις ευκαιρίες που έχασαν.
Θυμίζουμε ότι και με τον Βόλο ο ΠΑΣ Γιάννινα δεν βρήκε τρόπο να διασπάσει την κλειστή του άμυνα, όπως επίσης και όταν ο Ιωνικός έμεινε με δέκα παίκτες στο μεταξύ μας παιχνίδι. Είναι ένα πρόβλημα αυτό για την «κυανόλευκη» ομάδα που δεν είναι από τα πιο συνηθισμένα, αλλά να που έγινε φέτος τρεις φορές και ο ΠΑΣ έμεινε «άσφαιρος». Και δεν αποκλείεται να ξαναγίνει, εδώ που τα λέμε, γιατί οποιοσδήποτε θα προηγείται από εδώ και πέρα, θα κλείνεται και θα παίρνει το αποτέλεσμα.
Θα χρειαστεί στο εξής πολύ καλή διαχείριση της ψυχολογίας και του άγχους της ομάδας, γιατί θα πέσουν άπαντες πάνω της να θυμίζουν παραδείγματα ομάδων που δεν πίστευες ότι θα πέσουν και τελικά έπεσαν κατηγορία κτλ. Η ομάδα κρατάει απολύτως την τύχη στα χέρια της και πρωτίστως στα ματς με τους αδιάφορους. Τα κερδίζει, σώνεται, δεν τα κερδίζει, κάνει προσευχές…
Το άρθρο Του Γιάννη Γιαννάκη: Η μοίρα του ΠΑΣ θα κριθεί με τους «αδιάφορους» εμφανίστηκε πρώτα στο Super-FM.
